Συλλογή 12: Ο άνθρωπος-δημιουργός στην Αθήνα
Τα έξι Βιβλία-Δίαυλοι που συγκροτούν τη Συλλογή είναι:
Κάποτε, στην αρχαία Εποχή, στην Αθήνα υπήρχε ευημερία σημαντική, κανένας άνθρωπος δεν πεινούσε και υπήρχαν σταθερές δομές για να προστατεύουν την πόλη από εσωτερικό ή εξωτερικό εχθρό.
Η Αρχαία Αθήνα ήταν μια πόλη άξια λόγου για να ζει κανείς, μια ζωντανή πατρίδα, όπου όλοι όσοι ήταν ισχυροί στο πνεύμα και κατά την διάνοια συγγενείς, ήθελαν να ζουν.
Στην Αθήνα υπήρχε η Δημοκρατία κατά το πνεύμα, την ψυχή, την αρετή και κατά την καλή πρόθεση των πολιτών για συμμετοχή.
Κάπου μακριά οι τριήρεις ταξίδευαν για να κρατάνε το εμπόριο της πόλης ζωντανό και για να φέρνουν με τα δικά τους πλοία κάθε τι νέο που γινόταν στον χώρο τον Μεσογειακό.
Και μέσα εκεί στον χώρο της Αγοράς, οι Δημιουργοί σκυμμένοι υπομονετικά, πάνω από την τέχνη του ο καθένας, μοχθούσαν να βάλουν ψυχή σε κάθε τι που έφτιαχναν, να είναι καλό.
Η ψυχή της Αθήνας είναι η Εργασία, εκείνου του Είδους που παράγει πάντα κάτι καλό.
Αν η εργασία είναι αμιγώς πνευματική θα φτιάξει ποίηση, λόγο γραπτό, φιλοσοφία και μουσική.
Αν η εργασία έχει μέσα της και στοιχεία ψυχικά, θα πάρει την χρήσιμη ύλη από το περιβάλλον, πηλό, μάρμαρο, νήμα, ουσίες χρωστικές, μέταλλο, λίθο οπτό και θα δώσει σαν αποτέλεσμα κάτι, που θα είναι σωστό.
Η Πόλις στην Αρχαία Ελλάδα ήταν τίτλος τιμής, που τον απέδιδαν οι άνθρωποι σε μια περιοχή όπου η Εργασία ευημερούσε και πολλαπλασιαζόταν πολύ, οι άνθρωποι έδιναν αξία στον μόχθο τον σημερινό, όλοι αισθανόντουσαν ίσοι απέναντι στον Θεό και όλοι καλλιεργούσαν την ψυχή τους σαν να είναι το πολυτιμότερο αγαθό.
Συνεχίζεται...
Εκδόσεις: Εταιρεία Γνώσης ΛΟΓΟΣ
Συγγραφέας: Βιργινία Φατσή
